De Belgische belegger kan dus op beide oren slapen: MiFID II garandeert hem meer transparantie en bescherming. Dankzij een uitgebreider investeringsprofiel, de verplichting om het advies te documenteren en de totale transparantie over de kosten, moet de sector zijn rol opnieuw vormgeven, meer communiceren met zijn klanten en zijn meerwaarde aantonen.

Een idyllisch beeld dat Filip Bogaert toch enigszins nuanceert: “De talloze informatieverplichtingen en nieuwe processen zullen zich vertalen in een toename van de kosten, of het nu gaat om de aanpassing van de informaticasystemen of het contact met de cliënten. Die kosten zullen ongetwijfeld worden afgewenteld op de cliënt. Ik vrees dan ook dat de invoering van MiFID II de keuze van de belegger zal beperken. Door deze opgelegde governance zullen tal van instellingen de kostenstijging proberen te beperken door het aantal voorgestelde producten terug te dringen. Elke belegging wordt mogelijk ook aan minder cliënten voorgesteld”.

De specialist van EY pleit dan ook voor een echte evaluatie van de richtlijn, waarbij rekening wordt gehouden met alle gevolgen ervan, ook op het vlak van kosten en keuzevrijheid.